De Balie Kijkt: No Hay Camino

Let op: bij binnenkomst vragen we om een vaccinatie- of testbewijs. Lees hier wat je moet doen voor je bezoek.

Als regisseur Heddy Honigmann van haar dokter te horen krijgt dat ze niet lang meer te leven heeft, besluit ze een reis te maken langs plekken en mensen die voor haar een grote betekenis hebben.

Ze keert terug naar Peru, het land waar ze opgroeide en documentaire klassieker Metaal en Melancholie maakte. Ze deelt herinneringen met oude vrienden, ontmoet mensen die zij een stem gaf in haar documentaires, en bezoekt de plek waar het allemaal begon: haar geboortehuis. No Hay Camino is een hartverwarmende roadmovie over een van de grootste filmmakers die Nederland kent.
Na de film gaan we in gesprek met regisseur John Appel, regisseur Ester Gould en met Honigmann zelf. We bespreken de documentaire en haar werk: wat maakt haar oeuvre uniek? Programmamaker van De Balie Jelle Baars geeft een kort eerbetoon aan Heddy Honigmann.

Sprekers

Heddy Honigmann is een Peruaans-Nederlandse filmmaakster. Sinds 1978 woont en werkt ze in Nederland. Sindsdien maakt ze bijna elk jaar een film, zowel documentaires als speelfilms. In 2015 werd ze lid van de Akademie van Kunsten van de KNAW en in 2016 ontving ze de Oeuvreprijs van het Prins Bernhard Cultuurfonds. Haar lange documentaires Crazy en Forever ontvingen Gouden Kalveren. Haar oeuvre, waarvoor ze van IDFA in 2013 de Living Legend Award kreeg, draait om intieme ontmoetingen, gebaseerd op een diepe vertrouwensband.

Regisseur John Appel studeerde in 1987 af aan de Nederlandse Film en Televisie Academie. Zijn eerste lange documentaire maakte hij in 1993: Johnny Meijer, een portret van een accordeon-virtuoos in de nadagen van zijn carrière. De doorbraak kwam met André Hazes- Zij gelooft in mij dat tijdens IDFA 1999 de Joris Ivens Award voor Best Feature Length Documentary won en in Nederland een grote bioscoophit werd. Zijn persoonlijke film The Player (2009), over zijn vaders gokverslaving, werd op IDFA bekroond tot beste Nederlandse documentaire. 

Ester Gould was ruim tien jaar was regieassistent, researcher en scenarist van Honigmann. Ze leerde het vak, en werkte mee aan onder meer Gouden Kalfwinnaars Crazy (1999) en Forever (2006). Inmiddels vallen haar eigen documentaires veelvuldig in de prijzen. Ze ontwikkelde twee jeugddocumentaires Altijd maar gezeik (2008) en David de Ster (2011). De documentaire Shout en het tweeluik over armoede in Nederland (bestaande uit 50 Cent en De rekening van Catelijne) volgde. A Strange Love Affair with Ego (2015) ontving de IDFA Award for Dutch Docu­men­tary en de Prijs van de Neder­landse Filmkritiek.

Jelle Baars is sinds enige tijd programmamaker bij De Balie. Hij is onderzoeker en journalist met een grote liefde voor, en kennis van, Latijns-Amerika.
Tijdens zijn verblijf in Zuid-Amerika vormden de films van Honigmann een referentiekader voor het begrijpen en interpreteren van maatschappelijke, culturele en sociale verhoudingen op het continent. De manier waarop Honigmann de levens áchter de krantenkoppen en kille statistieken belicht vormt voor hem een grote inspiratie.

Dit is een Testen voor Toegang-evenement. Lees hier wat je moet doen voor je bezoek.