De Balie Kijkt: Once the Dust Settles

Amatrice (Midden-Italië), Tsjernobyl en Aleppo: drie plaatsen waar de inwoners zich veilig voelden, tot ze – getroffen door een ramp of oorlog – veranderden in plekken van dood en verwoesting. De film begint op het moment dat deze plaatsen niet meer in het nieuws zijn, als het stof is neergedaald en (ramp)toeristen een kijkje komen nemen.

Na de documentaire gaan we met regisseur John Appel en Dr. Ir. Inge Hermann in gesprek over het wonder én de waanzin dat toerisme is. Waarom is het rampgebied van de een het uitje van de ander? En draagt toerisme nu werkelijk bij aan meer begrip van de wereld en elkaar, of niet?

Cinevillers nemen gratis een +1 mee! Dat kan online door twee Cinevillekaartjes te reserveren. Bij het afhalen van de kaarten hoef je maar één pas te scannen.

Sprekers:

Inge Hermann is hoofddocent en onderzoeker aan Saxion University of Applied Sciences te Deventer waar zij onderzoek doet naar nieuwe perspectieven en ontwikkelingen op het gebied mobiliteit, identiteit, lifestyle en zingeving binnen een toeristische context. Specifiek heeft zij zich de afgelopen jaren verdiept in vrijwilligerstoerisme en digitale nomaden. Daarnaast houdt zij zich als consultant sinds 2018 bezig met het het uitvoeren en evalueren van toeristische (onderzoeks)projecten en onderwijsprogramma’s

Regisseur John Appel studeerde in 1987 af aan de Nederlandse Film en Televisie Academie. Zijn eerste lange documentaire maakte hij in 1993: Johnny Meijer, een portret van een accordeon-virtuoos in de nadagen van zijn carrière. De doorbraak kwam met André Hazes- Zij gelooft in mij dat tijdens IDFA 1999 de Joris Ivens Award voor Best Feature Length Documentary won en in Nederland een grote bioscoophit werd. Zijn persoonlijke film The Player (2009), over zijn vaders gokverslaving, werd op IDFA bekroond tot beste Nederlandse documentaire. Wrong Time Wrong Place was de openingsfilm van IDFA 2012. Appel is als mentor actief in workshops van o.m. Binger Doc Lab, de Filmacademie, IDFA en het Greenhouse Development Program. Hij werkte ook als cameraman.

Once the Dust Settles

Centraal staan de indringende verhalen van mensen die de ramp of oorlog overleefden en nu hun leven weer proberen op te bouwen. Zoals de vrouw in Aleppo die vóór de oorlog als gids toeristen vertelde over de rijke geschiedenis en archeologie van Syrië. Nu werkt ze als gids voor ramptoeristen. Ze laat ze zien wat de oorlogsjaren hebben aangericht. Of de man die in de kerncentrale van Tsjernobyl werkte en na de ontploffing een enorme dosis straling overleefde. Ook hij leidt toeristen rond op de plek die een steeds populairdere bezienswaardigheid is geworden. En waar – net als in Amatrice en Aleppo – het verleden van voor de ramp steeds verder in vergetelheid raakt.