Het hart van dit ongedwongen portret in vérité-stijl van de befaamde cameraman, regisseur en producent Haskell Wexler (1922-2015) wordt gevormd door een vriendschappelijk avondje met collega-filmmakers. Wexler praat met documentairemakers D.A. Pennebaker (1925-2019) en Chris Hegedus over onderwerpen als controle en manipulatie, terwijl ook de makers van deze film – Joan Churchill en Alan Barker – nadrukkelijk aanwezig zijn en soms de camera aan elkaar doorgeven.
De intieme toon past bij Wexler, die als regisseur van films als Medium Cool een pionier was van de cinéma vérité. In niet-chronologische volgorde volgt Shoot from the Heart Wexler tijdens zijn werk, bij een bezoek aan de Viennale in Wenen met Jane Fonda, en bij andere projecten. Daarnaast komen regisseurs en collega’s als John Sayles en Tom Sigel aan het woord. Ook wordt Wexlers activisme belicht; hij was sociaal betrokken tot het eind. Shoot from the Heart is een levendig portret van een van de groten van de Amerikaanse film.
English
The heart of this casual, vérité-style portrait of the renowned cinematographer, director, and producer Haskell Wexler (1922-2015) is a friendly evening with fellow filmmakers. Wexler talks to documentary makers D.A. Pennebaker (1925-2019) and Chris Hegedus on topics such as control and manipulation, while the makers of this film—Joan Churchill and Alan Barker—are also emphatically present, sometimes passing the camera between them.
The intimate tone suits Wexler, who was a pioneer of cinéma vérité as a director of films such as Medium Cool. In non-chronological order, Shoot from the Heart follows Wexler in his work, on a visit to the Viennale in Vienna with Jane Fonda, and on other projects. We also hear from directors and colleagues such as John Sayles and Tom Sigel. Wexler’s activism is also highlighted; he remained politically engaged until the end of his life. Shoot from the Heart is a lively portrait of one of the greats of American cinema.
Homemade Stories
Toen de revolutie in Syrië in een oorlog omsloeg, vluchtte filmmaker Nidal al Dibs met zijn gezin naar Caïro. Daar begint hij te filmen hoe zijn Egyptische vrienden in hun verpauperde wijk een lang geleden gesloten bioscoop proberen te heropenen. Terwijl deze onderneming op steeds meer moeilijkheden stuit, verlegt Al Dibs zijn aandacht naar het aansturen van de verbouwing van zijn huis in zijn geplaagde moederland.
Met slechts een camera en wat homemovies tot zijn beschikking weet Al Dibs de grote problemen in de Arabische wereld te benoemen. Cinema staat voor hem voor dromen en voor hoop, wat ook blijkt als hij de buurtbewoners in Caïro naar hun bioscoopherinneringen vraagt. Een droom realiseren is echter een ander verhaal.
Al Dibs gebruikt alledaagse beelden om een aangrijpend verhaal te vertellen. Tegelijk gaat zijn film over de beelden die hij niet meer terug kan halen. De opnamen van zijn oude filmclub. Foto’s van verdwenen vrienden. Indrukken van een land dat niet meer bestaat, behalve in de herinnering van de mensen.
English
When the revolution in Syria turned into war, Nidal Al Dibs and his family fled to Cairo. There, he started filming his Egyptian friends as they attempt to reopen a long-closed cinema in their impoverished neighborhood. As this endeavor proves to be more and more difficult, Nidal turns to managing renovations of his house back in his troubled homeland.
All he’s got is a camera and a few home movies, but Al Dibs uses them to point out major issues in the Arab world. For him, film represents hopes and dreams—and that’s a vision borne out by local people in Cairo sharing their cinematic memories. But making a dream come true is another matter entirely.
Al Dibs uses scenes from everyday life to tell a powerful story. But this film is also about the images he will never get back: footage of his old film club and photos of friends who have disappeared paint a picture of a country that no longer exists, except in the memories of its people.
