In het midden van Zweden strekt de regio Bergslagen zich uit over meerdere provincies, de verborgen grenzen gedefinieerd door het ijzererts onder het oppervlak. Met het verstrijken van de seizoenen als raamwerk kijkt deze documentaire naar verleden, heden en toekomst van dit bosrijke gebied, waarbij subtiel de veranderingen die het doormaakt getoond worden. Veel mijnen zijn gesloten, maar de tradities van weleer worden nog levend gehouden.
Vrijwel woordeloos schetst de film portretten van hedendaagse en vroegere bewoners, van de arbeiders in de ijzergieterij tot een oude vrouw met een huid als perkament die wegdommelt in een schommelstoel. Het zijn poëtische tijdcapsules, de ene keer gevangen in gruizig zwart-wit, dan weer in verzadigde kleuren.
Scènes van een taalles voor immigranten en van kinderen op school werpen een blik op de nieuwe mensen die Bergslagen de komende jaren zullen bevolken en vormen. Zoals de natuur zich aanpast aan de seizoenen, beweegt Bergslagen mee met de veranderende tijd.
English
The hidden boundaries of the Bergslagen region, which spans multiple provinces of central Sweden, are defined by the presence of iron ore beneath its surface. The passage of the seasons forms a framework for views of the past, present, and future of this densely forested area, subtly underlining the changes that are now occurring. Many of the mines have closed down, but the traditions of yesteryear still remain.
Almost entirely without words, the film sketches portraits of present and past inhabitants; of the workers at the iron foundry and an elderly woman with parchment skin nodding off in a rocking chair. These poetic capsules of time are captured at times in grainy black-and-white and sometimes in richly saturated color.
Scenes showing a language class for immigrants and children at school cast a glance at the new people who will populate and shape Bergslagen in the coming years. Just as nature adapts to the seasons, so Bergslagen moves with the changing times.
