Ruth Wijngaarde (42)
Portret – ‘Mijn kinderen delen één computer thuis, nu de scholen dicht zijn.’
Ruth Wijngaarde heeft twee kinderen van 9 en 10, ze zitten op de basisschool Achtsprong in Amsterdam-Zuidoost. Nu de scholen dicht zijn vanwege het coronavirus, begeleidt ze haar kinderen bij hun schoolwerk. Daarbij zou ze wel een extra laptop kunnen gebruiken. Door slim te plannen geeft Ruth haar kinderen de kans om genoeg schoolwerk te oefenen. ‘Terwijl de één nog bezig is op de computer, laat ik de ander alvast gymnastiekoefeningen doen.’
‘Dit is de derde week dat de scholen dicht zijn. We houden het vol, maar het is niet altijd makkelijk. Vanwege een verbouwing is er niet veel ruimte in huis, de één werkt voorlopig in de keuken, de ander in de slaapkamer. Ze denken dat het vakantie is, maar ik blijf mijn kinderen motiveren. Ik leg ze uit waarom ze zoveel huiswerk krijgen. Ze zijn erg speels.
’s Ochtends staan we vroeg op, na het ontbijt begint de één op de computer, bijvoorbeeld sommen oefenen via Squla, de ander gaat aan de slag met papieren huiswerk. Het delen van één computer kan lastig zijn. Als de één het papieren huiswerk al af heeft, maar de ander nog op de computer bezig is, zoek ik een andere bezigheid. Gymnastiekoefeningen bijvoorbeeld.
Ik verdien als administratief medewerker net te veel om aanspraak te maken op regelingen van de gemeente, maar te weinig om nu direct een nieuwe laptop te kopen. Ik vind eigenlijk dat het niet uit zou moeten maken hoeveel je verdient, dat ieder kind recht heeft op een laptop. Het aanpassen aan de situatie lukt aardig, je moet roeien met de riemen die je hebt. Dan werken ze maar een paar uurtjes langer door.
Ik ben blij dat de school ervoor zorgt dat er papieren huiswerk is, we krijgen de gelegenheid dat op te halen. En we worden gebombardeerd met mailverkeer. Twee tot drie keer per dag stuurt de school oefeningen en updates, maar ook filmpjes van hoe andere leerlingen thuiswerken. De leerkrachten proberen ook telefonisch contact te houden met de kinderen, daar ben ik blij mee. Ik ben dankbaar voor de inzet en het geduld van de leerkrachten. Het geeft mijn kinderen het gevoel dat ze niet vergeten worden. De kinderen zijn gewend elkaar dagelijks te zien.
Lesgeven is een vak apart, maar Google is mijn grote hulp. Mijn zoon had het over centimeters en decimeters, door welke factor moet je delen? Dat zoek ik dan even snel op. Het is mooi om te zien dat als ik hem wat geheugensteuntjes geef, hij weer weet hoe het werkt.
Ik hoop dat ze niet te veel achterstand oplopen door deze crisis, maar ik zit er bovenop. Ik hoor van de leerkracht dat andere ouders slecht, of helemaal niet bereikbaar zijn. Dat niet iedereen het papieren huiswerk ophaalt. Dat is wel jammer, zij lopen meer risico op een achterstand. Ik hoop dat de school snel actie onderneemt.’
