Toen de Rotterdamse Bep de Bruin na 10 jaar dood in haar woning werd gevonden door bouwvakkers, was de stad in shock. Niemand had haar gemist. Hoe kon dit gebeuren? Stella van Voorst van Beest ging de confrontatie aan en maakte een pijnlijk eerlijke documentaire over burgerschap, samenleven, eenzaamheid en ouder worden.
Ada (59) en haar beste vriendin en buurvrouw Wilma (70) zijn vrijwilligers voor de lokale campagne tegen eenzaamheid, die de gemeente organiseert. Samen gaan ze van deur tot deur, op zoek naar eenzame mensen die hulp kunnen gebruiken. Jan (81) en Tilly (85) zijn beiden eenzame ouderen . Jan heeft zeven jaar nauwelijks zijn huis heeft verlaten. In zijn gevecht om onafhankelijk te blijven, wordt hij steeds eenzamer. Tilly is een sterke en koppige vrouw, die al veertig jaar geen bezoek van haar dochter heeft ontvangen maar elk aanbod van ondersteuning weigert. Haar stokoude hondje Sandy is haar steun en toeverlaat.
Goede Buren toont hoe de twee Rotterdamse vrouwen Ada en Wilma zich onvoorwaardelijk inzetten voor hun medemens. Maar kun je iemand wel uit zijn eenzaamheid bevrijden? En waar ligt de grens tussen zorgen voor en bemoeien? De documentaire vangt het weerbarstige dagelijks leven van Jan en Tilly in een mix van rauwe realiteit en humor, en leidt onvermijdelijk tot de vragen: Wie zal er later voor mij zorgen? En wat doe ik zelf eigenlijk voor mijn buren?
