In het naoorlogse Japan ontstond in de jaren 60, te midden van de diepgaande sociale verandering en politieke onrust, een gedurfde generatie avant-gardekunstenaars en fotografen die het wereldwijde kunstlandschap voorgoed veranderden.
De jaren 60 in Japan waren een tijd van diepgaande sociale verandering, politieke onrust en studentenprotesten. De turbulente naoorlogse periode inspireerde een artistieke explosie in Japan, met de opkomst van een revolutionaire scene van avant-gardekunstenaars die pionierden in vele disciplines: experimentele en erotische fotografie, ‘Angura’-theater en underground straatoptredens, apocalyptische Butoh-dans, surrealistische illustraties en baanbrekend grafisch ontwerp.
Een nieuwe esthetiek van fotografie werd geboren: ‘Are, Bure, Boke’ (ruw, donker en onscherp), gepionierd door Moriyama Daidō en de fotografen van het tijdschrift Provoke. Araki verfraaide bondage en Hosoe Eikoh sublimeerde het mannelijk lichaam. Ishiuchi Miyako legde haar ervaringen op Amerikaanse militaire bases vast. Kawada Kikuji’s tijdbepalende fotoboek The Map legde de aangrijpende impact van Hiroshima’s trauma vast.
De meester van het underground theater, Terayama Shūji, produceerde talloze magische, surrealistische en levendig kleurrijke films, toneelstukken en fotoboeken. Yokoo Tadanori en Awazu Kiyoshi revolutioneerden het grafisch ontwerp met hun gloeiende theaterposters. Tanaami Keiichi, het Japanse antwoord op Andy Warhol, ontwikkelde zijn unieke caleidoscopische visie op popart. Butoh-oprichters Hijikata Tatsumi en Ohno Kazuo beïnvloedden de moderne dans voorgoed met hun dans van duisternis en licht.
