Debuutfilm van Andrew Legge, ‘Ierlands best bewaarde filmgeheim’, is een inventieve tijdreis waarin twee zussen de loop van WOII beïnvloeden met een zelfgebouwde machine, ‘Lola’. Een ‘spectaculaire lowbudget sciencefictionfilm’. Zo werd Andrew Legge’s speelfilmdebuut ontvangen op het filmfestival van Locarno.
Twee getalenteerde zussen in Londen bouwen een machine waarmee ze radio- en tv-uitzendingen uit de toekomst kunnen ontvangen. Al gauw dansen David Bowie, de Stones, de Kinks en allehande punkgroepen over het scherm, de zussen dansen mee op revolutionaire muziek die nog gemaakt moet worden, een anachronistisch feest in oorlogstijd.
Lola is het speelfimdebuut van de jonge Ierse regisseur Andrew Legge. Zijn razend inventieve lowbudget sciencefictionvertelling is zowel een speelse tijdreis en ode aan de popmuziek, als een bespiegeling over ‘what if’-geschiedschrijving, de manipulatieve macht van massamedia en het verlangen verleden en toekomst om te buigen naar eigen inzicht, ten goede of ten kwade.
