Diverse aspecten van de doorwerking van de Indische koloniale invloeden, twee oorlogen, de migratie en de opvang in Nederland komen aan bod.
Simone Berger en Armando Ello gingen voor hun film op zoek naar de overdracht van transgenerationele (oorlogs)trauma’s op de tweede en de derde naoorlogse generatie met een Indische en/of Molukse achtergrond.
De literaire schrijvers Reggie Baay, Marion Bloem, Adriaan van Dis, Dido Michielsen en Sylvia Pessireron verwerkten hun familiegeschiedenis in hun oeuvre en kijken op een openhartige wijze hierop terug. Zij groeiden op met (groot)ouders met onverwerkte trauma’s.
Vier personen van de derde generatie gebruiken hun familiegeschiedenis in hun dagelijkse werk op een kunstzinnige of professionele wijze: Robin Block, Cheroney Pelupessy, Inez Schelfhout en Esmay Usmany. Zij geven een nieuwe vorm aan hun bewogen erfenis en aan de toekomst van het herdenken. Zij willen de vaak onbewuste patronen doorbreken.
De interviews zijn aangevuld met 2D-animaties die op een laagdrempelige wijze de invloed van stress en angst op lichaam en brein tonen. Klinisch psycholoog en psychotherapeut Schelfhout schreef samen met Berger het script. Schelfhout en twee traumaspecialisten geven inzicht in hoe (oorlogs)trauma’s van generatie op generatie kunnen worden doorgegeven. Ook geven zij inzicht in de periode na 1945, toen migranten en repatrianten na aankomst in Holland geen luisterend oor vonden en aanpassen hun credo werd. Zij benadrukken het belang van verwerking, zodat de overdracht van trauma’s gestopt kan worden. Andere thema’s die aan bod komen, zijn veerkracht, het belang van het blijven delen van de familiegeschiedenis en het gezamenlijk herdenken.
Burgemeester Marcouch van Arnhem, die Marokkaanse roots heeft, benoemt de bijzondere herdenkingscultuur in Nederland, die hij als geen ander kent, onder andere door het bijwonen van de diverse Indische herdenkingen op Landgoed Bronbeek. Hij onderstreept dat het belangrijk is dat de verhalen over het oorlogsverleden verteld blijven worden.
