Dit wil ik niet

Wanneer je een bekende tegenkomt, maar op dat moment geen behoefte voelt ommet deze persoon te praten, – niet omdat je deze persoon stom vindt of wat dan ook, je hebt gewoon geen zin in interactie – de bekende groet en hey, jij groet terug. En zie hier een gesprek ontstaan, maar tijdens dit chit-chatpraatje denk je: Dit wil ik niet. Je hebt afgesproken met vriendinnen maar eigenlijk wil je – als je heel eerlijk bent –thuisblijven, maar trouwe hond die je bent, je gaat wel. En ondanks dat je je vrienden de leukste mensen op aarde vindt, schiet de volgende zin door je hoofd: Dit wil ik niet.
Je vriendin vraagt – zoals elke dag – hoe je dag was, maar jij denkt…
Je ouders zijn op bezoek, maar je voelt niet de behoefte om met ze te praten…
Je wilt boodschappen doen, maar…
Je goede vriendin belt, maar…
Je moet je administratie doen, maar…
Etc.

Er zijn wekelijks veel kleine momenten waar je niet altijd even veel zin in hebt, maar die er wel zijn – en meestal ook onschuldig zijn. Terwijl er gevoelsmatig van alles gebeurt. Die verhouding tussen wat er aan de buitenkant en in je gevoelswereld gebeurt heb ik vastgelegd en gebruikt doormiddel van een reeks zeefdrukken. Dit wil ik niet is een serie die bestaat uit 23 zeefdrukken, verschillen per grootte en stoffen en de verf die ik heb gebruikt is restverf.

Sytske Frederika van Koeveringe (1988) is afgestudeerd aan de Gerrit Rietveld
academie en sindsdien werkt ze als beeldend kunstenaar en schrijver. Haar beeld
bestaat uit schilderen en zeefdrukken waarin ze veel kleuren gebruikt.
Ook is ze schrijver van zowel romans, essays, poëzie en toneel. Haar tweede boek – Dag nacht licht toch – was genomineerd voor de Jan Hanlo-essayprijs.
Op het moment werkt ze onder andere aan haar vierde boek: een onderzoek naar
werk. Die in januari verschijnt bij Atlas Contact.

Website: www.desjaak.com
Insta: im.all.orange