Nina (36): “Ik kan niet begrijpen waarom mij dit overkomen is.”
Portret – De zoon (7) van Nina (36) uit Amsterdam is een half jaar geleden uithuisgeplaatst. Hij woont aan de andere kant van het land en sindsdien heeft ze hem amper gezien. Deze week hoorde ze dat de Kinderbescherming een verzoek bij de rechter heeft neergelegd om de uithuisplaatsing met één jaar te verlengen.
Dit is mijn kant van het verhaal. Ik heb een lastige relatie met mijn ex-partner. Volgens hem ben ik een slechte moeder, omdat ik mijn kind niet religieus opvoed. Vanuit school is er op een gegeven moment een melding gemaakt bij Veilig Thuis. De volgende avond stond de politie voor de deur met drie politieauto’s. Er waren heel veel agenten, allemaal aanwezig om mijn kind op te halen.
Ze belde aan en riepen: “open de deur!”. Toen ik opendeed, werd ik op de bank geduwd en moest ik daar blijven zitten. Mijn zoon was in zijn kamer, drie mensen gingen naar boven om hem op te halen. Ik hoorde hem schreeuwen en huilen maar ik kon niets doen. Hij had bijna geen kleren aan en nog niet gegeten. Maar ze hebben hem gewoon meegenomen.
Ik vond de hulpverleners agressief. Mijn zoon klampte zich vast aan alle muren en deurposten in ons huis. Ze hielden ook zijn hoofd vast, zodat hij me niet meer aan kon kijken. Ik voelde me machteloos. Ik had toen ook geen idee waar hij heen gebracht zou worden.
Pas nadat hij uit huis geplaatst was kwam ik in contact met de mensen van Veilig Thuis en De Kinderbescherming. Ik heb zelf nog nooit fysiek iemand gezien van De Kinderbescherming. Ik weet nu dat mijn kind bij zijn vader woont.
Het contact met de gezinsmanager verloopt moeizaam. Het duurde twee maanden voordat ik haar kon overtuigen dat ik mijn kind moest zien.
Ik was zo blij toen ik mijn zoon wel weer mocht zien, na al die tijd. Ik heb een goede relatie met hem en ik vind het nog steeds moeilijk dat mijn kind op deze manier uit huis geplaatst is. Ik begrijp ook niet goed waarom mijn kind naar zijn vader moest, hij heeft nooit bij zijn vader gewoond. Ik ben zelf als vluchteling hier in Nederland gekomen en toen mijn kind geboren werd woonde mijn ex-partner nog in het buitenland.
Ik mag mijn kind alleen zien tijdens werktijden, maar ik kan natuurlijk niet altijd vrij vragen van werk. Als ik hem wil zien, dan moet ik naar de andere kant van het land om hem één uurtje te zien. Ook krijg ik geen informatie over hoe het met mijn kind op school gaat, terwijl ik daar wel om vraag.
Ik werk hard, ik betaal netjes belasting en doe mijn best om me aan te passen in Nederland. Ik kan niet begrijpen waarom mij dit overkomen is.
Geschreven door: Eline Durand