Sprekers
aan ons geliefde publiek.
-dit is:
-het voorlopige programma van de republiek vanuit de balie
-maandag 4 april 2022
-bijzonderheid:
-de opvoering kan denken we nu doorgaan
zonder restricties mét publiek
in de salon van de balie.
-er wordt in ieder geval opgenomen
en live uitgezonden via balie tv.
–vanaf 20 uur 30 in de avond.
-in maart lazen we:
wg sebald –memo/ wislawa symborska -ik zoek het woord uit: zwart lied 1945/ anton tsjechov: -het geheim 1894/ nastassja martin: uit: -in the eye of the wild 2021/ tony van verre, henk van der molen: -twee liedjes 1962/1974/ miranda prein & erasmus mackenna: -dialoog als vervolgverhaal twee afleveringen 2022/ tymothy snyder uit: -over tyrannie/ 2017/2021/ louis lehman gedichten: -elea, james joyce, slauerhoff, volmaakt sonnet, het laatste woord in blues, repertoire/ karel van het reve: -toespraak bij het aanvaarden van de pc hooftprijs 1981
tot slot was er een dialoog: -over repertoire
terugzien kan hier:
-het nieuwe repertoire bestaat uit voorgenomen reprises en creaties. vlak voordat we beginnen, ter plekke, wordt op genoemde datum de nieuwe lijst gemaakt.
-we verwachten zoals altijd plotseling nieuwe bijdrages, discussies en reacties.
‘de republiek'(open kunstenaarscollectief sinds 1992)
czeslaw milosz
(vertaling karol lesman)
een liedje over het einde van de wereld
op de dag van het einde van de wereld
cirkelt een bij boven de waterkers,
repareert een visser zijn blinkend net.
vrolijke dolfijnen springen op in zee,
jonge mussen ravotten in de dakgoot
en de slang heeft een gouden vel zoals het hoort.
op de dag van het einde van de wereld
lopen vrouwen onder parasols door het koren,
een dronkeman doezelt aan de grasrand,
op straat prijzen groentemannen hun waar aan
en een bootje met geel zeil nadert het eiland,
de klank van een viool hangt nog in de lucht
en ontsluit de sterrennacht.
en wie rekende op weerlicht en donder
wordt teleurgesteld.
en wie wachtte op tekens en trompetten van aartsengelen,
gelooft niet dat het nu gebeurt.
zolang de zon en de maan daarboven staan,
zolang de hommel de roos bezoekt,
zolang er roze baby’s worden geboren,
gelooft niemand dat het nu gebeurt.
alleen een grijze oude man die profeet had kunnen zijn,
maar geen profeet is, omdat hij ander werk heeft,
zegt terwijl hij de tomaten opbindt’:
een ander einde van de wereld komt er niet,
een ander einde van de wereld komt er niet.
warschau, 1944