Amsterdam heeft de reputatie vrij, open en tolerant te zijn, maar tegelijkertijd vinden er nog steeds veel gewelddadige incidenten tegen LHBTIQ+ personen plaats, en is er weerstand tegen seksuele voorlichting op scholen. Een groep Amsterdammers die daar extra veel last van heeft, zijn: LHBTIQ+ statushouders. Hoe is het leven van een LHBTIQ+ statushouder in Amsterdam in de praktijk?
In meer dan 70 landen wereldwijd is homoseksualiteit strafbaar. Mensen kunnen worden vervolgd, in de gevangenis terechtkomen of zelfs de doodstraf krijgen. Als deze groep vluchtelingen na een lange en zware procedure een asielvergunning krijgt, is de verwachting dat ze in het tolerante en open Amsterdam vrijheid en veiligheid zullen vinden.
Maar is dat ook de werkelijkheid? De gemeente Amsterdam heeft in haar nota Regenboogbeleid gesteld dat ze bi-culturele LHBTIQ+ Amsterdammers extra willen gaan ondersteunen.
Vrijdenkersfestival is onderdeel van Amsterdam 750 jaar. Op 27 oktober 2025 bestaat Amsterdam 750 jaar en in aanloop van deze mijlpaal worden diverse programma’s, waaronder Vrijdenkersfestival, georganiseerd om dit te vieren.
Text in English
Amsterdam has a reputation for being free, open and tolerant, but at the same time there are still many violent incidents against LGBTQ+ persons, and there is resistance to sex education in schools. There is one group of Amsterdam residents who are particularly affected by this: LGBTQ+ status holders.
In more than 70 countries around the world, homosexuality is punishable. People can be prosecuted, end up in prison, or even face the death penalty. If this group of refugees is granted an asylum permit after a long and arduous procedure, the expectation is that they will find freedom and safety in tolerant and open Amsterdam. But is that reality?
The municipality of Amsterdam has stated in its Regenboogbeleid memo that they want to provide additional support to bi-cultural lhbtiq+ Amsterdammers. But what is the life of an LGBTQ+ status holder in Amsterdam like in practice?