TV NL EN

Horzels – Zihni özdil

DUUR
120 minuten

‘Waarom snappen wij nog steeds niet dat Özdil ook een Nederlandse naam is?’ Dit is de centrale vraag die maatschappijhistoricus Zihni Özdil stelt in Nederland mijn Vaderland. In de tweede aflevering van de reeks Horzels zal Zihni Özdil een vlammend betoog houden voor een nieuw inclusief burgerschap. Nederland heeft ‘de ander’ altijd hoogstens getolereerd maar niet geaccepteerd. Tolerantie staat haaks op gelijkheid. Het resultaat is een land waar mensen langs elkaar heen leven. Maar het maatschappelijke besef erover blijft uit. Ook de ander weigert te erkennen dat hij een Nederlander is en sluit zich af in zijn zogenaamde ‘eigen’ stulp.   Özdil onderzoekt in dit pamflet wat de historische wortels van de Nederlandse uitsluiting zijn. Zonder ‘autochtoon’ of ‘allochtoon’ te sparen haalt hij genadeloos uit naar onze ingebakken afkeer tegen diversiteit en vermenging. In dit vlammende betoog pleit hij voor een nieuw Nederlands nationalisme.   Na de presentatie zal Özdil in debat treden over zijn pleidooi voor een nieuwe vorm van burgerschap met publicist en hoogleraar Paul Scheffer.   Zihni Özdil is historicus. Hij is columnist voor NRC Handelsblad en publiceert regelmatig in onder andere de Volkskrant, het Parool en Nieuwe Revu. Ook treedt Özdil vaak op als commentator in Tv-programma’s. Aan de Erasmus University College doceert hij over wereldgeschiedenis, burgerschap en politieke economie.   Paul Scheffer (1954) is een publicist. Sinds september 2011 is hij hoogleraar Europese studies aan de Universiteit van Tilburg en voormalig hoogleraar Grootstedelijke problematiek. Hij schreef Het multiculturele drama en Het land van aankomst.   Moderatie: Martijn de Greve.
  De Bezige Bij presenteert in samenwerking met De Balie en De Correspondent 4 pamfletten die stof zullen doen opwaaien.Voor een overzicht van de reeks Horzels, klik hier.
  Aanbevolen literatuur:   Nederland mijn vaderland
auteur: Zihni Özdil

Nederland heeft ‘de Ander’ altijd onderdrukt, uitgebuit of hoogstens getolereerd. Özdil gebruikt de metafoor van pasteurisatie om ons historisch besef ten aanzien van de Nederlandse uitsluiting te duiden: de scherpe randen zijn ervan af gehaald opdat het de maag niet meer op hol brengt en makkelijk te verkopen is via onderwijs en massamedia. Het resultaat is een volstrekt gesegregeerd land waarin institutioneel racisme welig tiert. Maar het publieke besef erover blijft uit.  Lees meer Bestel dit boek