‘Oké, nog ééntje dan’
Is onze maatschappij geobsedeerd door alcohol? Een week voorafgaand aan de vertoning van de documentaire Roes ging journalistiek student Lies Jansen op onderzoek uit en bevroeg haar mede-cafégangers over hun alcoholgebruik. Hoeveel drink jij?
Zou jij het kunnen? Een maand lang geen alcohol. Nederlandse filmregisseur Leo de Boer vertelde in de documentaire ‘Roes’ over zijn bevindingen tijdens Dry January. Een maand waarin -geen alcohol drinken- centraal staat.
Het is vrijdagavond, en ik ben met vriendinnen onderweg naar het café. Ik neem mezelf voor absoluut niet meer dan twee of drie glazen wijn te drinken. Morgen heb ik een feestje en daar wil ik fris en fruitig verschijnen. Nog voordat we een voet over de drempel van het café zetten, hebben we al een gesprek over een goed glas rode wijn.
Elisa (21) drinkt gemiddeld 10 glazen per week: “Ik heb vooral aan het einde van de week zin in alcohol, ik denk omdat ik het associeer met het weekend. Dus op vrijdag wil ik er meteen een drankje bij pakken.” Doordeweeks drinkt Elisa niet. Hoewel zij zichzelf niet als gewoontedrinker ziet, geeft ze aan dat haar ouders dit wel zijn: “Mijn ouders drinken allebei bijna elke dag.”
Op de vraag waarom ze drinkt, terwijl ze weet dat het ongezond is, antwoordt ze: “Veel dingen in het leven zijn niet goed voor me, maar alcohol geeft me plezier.” Ook is alcohol in onze maatschappij volgens haar onontkoombaar: “Er wordt te veel aan verdiend.”
We ploffen neer op een bank in de hoek van het café. Samen met één van mijn vriendinnen bestellen we ons eerste glas, een heerlijke Merlot. Mijn andere vriendin bestelt thee. Ik vind het verstandig, maar voel toch dat ik lichtelijk kan balen van haar keus. Waarom doet ze niet gezellig mee?
Monique (56) drinkt elke avond twee glaasjes wijn en in het weekend ongeveer vijf: “Tijdens het koken heb ik al zin in een glaasje, zo heerlijk ontspannen.” Je zou dus zeggen dat het inderdaad een gewoontedrankje is voor Monique, maar ze geeft aan: “Soms drink ik ook een hele maand niet.”
Een heel leven zonder wijn ziet ze echt niet zitten: “Geen sprake van. Wijn is een veel te mooi product en lekker.”
Mijn vriendinnen en ik beoordelen ons eerste glas: “Heerlijk soepele wijn.” Zodoende bestellen we een tweede glas. Mijn eerste glas was eigenlijk nog niet op, maar voor het geval dat het zo wel op is. Bij het tweede wijntje stapt mijn ene vriendin ook over van thee op wijn. Nu gaat het een leuke avond worden, hoor ik mezelf denken.
Floris (21) drinkt zelden alcohol: “Soms tijdens een feestje of bijzondere gelegenheid.” De voornaamste reden van het weinig drinken? Hij wordt er enorm moe van: “Ik ben constant bezig met wat ik ga zeggen, ik wil niks eruit floepen of de controle verliezen. Dus dat is mentaal heel vermoeiend.” Dat Floris over het algemeen niet drinkt, is misschien niet zo heel verrassend: “Mijn ouders drinken eigenlijk ook niet, echt heel soms.” Gelukkig vindt hij het niet minder gezellig zonder een alcoholische versnapering.
Bij het tweede glaasje beginnen we ons steeds comfortabeler te voelen in het café. Het is gezellig, warm, we lachen en hebben leuke gesprekken. Laten we dan nog maar een derde glaasje bestellen, je wil toch niet deze leuke sfeer loslaten? Na het derde glas komt de ober weer langs. Vertwijfeld kijken mijn vriendinnen en ik elkaar aan, nou nog éentje dan.
De documentaire is op 9 januari te zien in De Balie. Na de film zal een panelgesprek plaatsvinden over gezelligheidsdrinken, waarom we het doen en of, en hoe, we ervan af komen.