Hans (58)

Portret – ‘Om rond te kunnen komen, eet ik veel linzensoep. En zelfs dan kan een onverwachtse incasso mij in de problemen brengen.’

Postbode en zelfstandig tuinontwerper, werkt 33 uur in de week. Verdient maandelijks ca. 1200 euro netto.

“Ik heb eigenlijk een contract voor 20 uur in de week, maar er is structureel meer werk. Ik bezorg brieven en kleine pakketjes die door de brievenbus kunnen. Daarnaast freelance ik als tuinontwerper en aanlegger. Dat is mijn vak, maar ik ben van nature niet een ondernemend persoon.

Toen ik nog in Noorwegen woonde met mijn gezin, was ik hovenier. Er was veel vraag naar het ontwerpen van tuinen. Mijn vrouw werkte in een tuincentrum, alle opdrachten kwamen via haar bij mij terecht. Ik hoefde daarom niet aan acquisitie te doen, erg prettig. Na onze scheiding heb ik veel gereisd, met en zonder mijn dochters en een lange tijd in Amerika gezeten. Ik handelde in aandelen en was zeer welvarend. Ik heb ontzettend veel geld verbrast in die tijd, mede door mijn alcoholverslaving. Als je lang aan de drank zit, verandert je denken. Je kijkt door een roze bril naar mensen en sommigen weten daar wel raad mee. Toen de beurshandel minder werd, ging ik nog meer drinken…om mezelf te kalmeren.

Als je aan lager wal raakt, kom je er niet zomaar uit. Aankloppen bij mijn familie durfde ik niet, omdat ik mij kapot schaamde. Onderschat de kracht van schaamte niet, het is een hele sterke emotie. Het zorgt ervoor dat je pas laat om hulp vraagt aan je omgeving. Het is mijn zus die zei: ‘Kom maar terug naar Nederland. Je hebt daar niks meer te zoeken. We gaan ook uitzoeken wat er met je aan de hand is, volgens mij heb je ADD.’ Dat bleek correct, ben ook nog behoorlijk autistisch.

Eenmaal terug in Nederland heb ik eerst een bijstandsuitkering aangevraagd, want mijn geld was op. Maar dan moest ik wel een eigen postadres hebben. Als je bij je zus op de bank slaapt, krijg je niks. Ik ben post gaan bezorgen om ergens heen te moeten, voor een dagelijks ritme en structuur. Ook ga ik regelmatig naar de sportschool gewicht heffen, wat me ook structuur en positieve energie geeft.

Dat het leven in Amsterdam duurder wordt, merk ik aan zoveel dingen. De zorgverzekering is verhoogd. Mijn boodschappen in de supermarkt zijn duurder geworden. Mijn energierekening is veel hoger, terwijl mijn energieverbruik niet veranderd is. Ik ben of op het werk of thuis, leuke dingen doen zit er niet in. Ik kan niet sparen, ik houd helemaal niks over. Op een gegeven moment ga je prioriteren in wat je wel en niet betaalt aan rekeningen. Om rond te kunnen komen, eet ik veel linzensoep. En zelfs dan kan een onverwachtse incasso mij in de problemen brengen. Je wordt apathisch en neerslachtig van deze situatie. Acquireren wordt dan nog lastiger voor mij.

Vroeger had je een vakbond waar iedereen lid van was. Dan ging je staken en kreeg je meer geld. De tijden zijn nu veranderd. Alles lijkt minder impact te hebben. Maar wij als burgers zijn ook schuldig, we kopen veel rechtstreeks uit China via het internet. Terwijl we ook gewoon naar de Blokker of Hema kunnen gaan. Dit soort winkels zijn de wedstrijd aan het verliezen, daarom drukken ze op personeelskosten. En de oververhitte woningmarkt wordt ook veroorzaakt door speculanten, expats en vermogende ouders die een appartement voor hun studerende kinderen kopen. Ze overbieden elkaar en verzieken de markt.

De gemeente zie ik als een draak met verschillende koppen. Als je een bijstandsuitkering nodig hebt, zijn ze vriendelijk en empathisch. Als je net te veel verdient of een rekening open hebt staan, zijn ze heel koud, is mijn ervaring. Ik heb eens twee maanden ruim 50-100 euro teveel verdiend. Daardoor vervalt het recht op een uitkering. Die twee maanden werden meteen teruggevorderd. Ze hadden ook kunnen zeggen: We incasseren het bedrag over drie maanden. Dan heb je tenminste nog wat tijd om iets voor te bereiden. Maar waarschijnlijk lukt het je dan nog steeds niet om het geld bij elkaar te sprokkelen, want je hebt maandelijks geen cent te makken. Naar de tandarts gaan of een medisch specialist bezoeken, je doet het minder snel. Ik heb eczeem en een verwijsbrief, maar ik schuif het allemaal voor mij uit vanwege het verplichte eigen risico.

Ik heb in 2016 meegedaan aan Team Eigen Werk, waar ze je helpen ondernemer te worden: een zeer lovenswaardig initiatief van gemeente Amsterdam. Door jullie brainstormsessie op 5 maart ben ik in contact gekomen met Puur Zuid. Die gaan mij nu helpen met mijn administratie en dergelijke. Voor mijn ADD is dat prettig. Ik heb wel eens gekeken naar de gemeentelijke regelingen, maar zo’n collectieve zorgverzekering scheelt bijna niks. Daarom heb ik er nooit werk van gemaakt.”

Over Live Journalism

Waar Amsterdammers de hoofdrol spelen

Amsterdam. De stad die met de dag welvarender wordt, maar waar toch niet iedereen meekomt. Waar het succes op de stoep ligt, maar de kloof tussen arm en rijk alsmaar groeit. Het komend jaar duiken we samen met jou in de verhalen van de stad. Want wie kan deze ontwikkelingen beter duiden dan de Amsterdammer zelf? We gaan met je brainstormen, we publiceren journalistieke verhalen en brengen tot slot alles samen in verrassende theatervoorstellingen. Want wij geloven: verhalen moet je tot leven wekken, in de journalistiek en op het podium.