“Ik kon echt niet de hele nacht de hort op, ik moest er voor haar zijn”
Portret – Een op de elf Amsterdammers is mantelzorger. Intensief zorgen voor een ouder, partner, vriend of familielid die ziek is, een beperking heeft, psychisch kwetsbaar is of een verslaving heeft kan een grote impact hebben op je leven. Zeker als je jong bent. Viroen Soebedar (27) is een van die jongeren.
Zekerheid en structuur is cruciaal, anders houd je het niet vol
“Ik zorg voor mijn moeder, die in 2011 diverse hersenbloedingen kreeg. Ik doe het al jaren en met liefde, maar soms is het wel zwaar. Ik ga er zo’n drie à vier keer per week langs en dan help ik haar met kleine dingetjes. Boodschappen doen, even naar buiten. Soms was ik haar ook of help ik haar met haar medicijnen. Nu woont ze in een verpleeghuis in Diemen, maar toen ze nog thuis was deed ik nog veel meer. Ze is onder meer nierpatiënt, dus ik ging bijna elke zondag mee naar het ziekenhuis voor de dialyse. Dat was soms best zwaar, want al je vrienden liggen dan brak in bed. Ik kon die tijd echt niet onbezorgd de hele nacht de hort op, ik moest er voor haar zijn.
Nu ze in een verpleeghuis woont, zijn er veel zorgtaken van mij afgevallen. Maar dat voelde in het begin helemaal niet zo, ik bleef maar bezig met haar en ging vrijwel elke dag langs omdat ik voelde dat het moest. Dat ging pas over toen ik beter voor mijzelf ging zorgen en ging praten met een psycholoog. Je moet je voorstellen, als je jong bent heb je al onzekerheden, Je bent al aan het twijfelen over wat je later wilt worden, met wie je samen wilt zijn. Als je dan ook mantelzorger bent, heb je nog meer onzekerheden, Want je weet niet hoe de dingen gaan lopen. Daarom is het cruciaal voor een mantelzorger om zekerheid en structuur te hebben, anders houd je het niet vol.”
Foto: Sandra Hoogenboom voor Mug Magazine Michael Buynsters (l) en Viroen Soebedar (r)
Dit interview verscheen eerder in Mug Magazine van april 2022.
