De kunstwereld spant zich hard in om een inclusievere plek te worden waar ruimte is voor meer perspectieven dan alleen die van de witte heteroseksuele westerse man. Meer vrouwen, meer mensen van kleur, meer queer perspectief. Maar een grote groep makers wordt vooralsnog vergeten: kunstenaars met een beperking, psychiatrische achtergrond of daklozen-achtergrond.
In Nederland zijn er voor deze kunstenaars ruim 200 ateliers waar zij hun kunst kunnen maken. Toch blijven ze buiten de gevestigde instituten. Ze worden weggezet onder het kopje art brut of outsider art en zijn niet welkom op de prestigieuze kunstacademies. Hun werk hangt niet in de grote musea.
Welke structurele veranderingen zijn er mogelijk om ‘outsiders’ meer gelijke kansen te geven in het reguliere circuit? Zou een talentvol kunstenaar met downsyndroom naar de kunstacademie moeten kunnen gaan? En zijn er eigenlijk ook redenen waarom je de kunstwereld wél zou willen opdelen in ‘insider’ en ‘outsider’?
Het programma van de avond
1. Welkomst performance van Simomo Bouj & Bruin Parry.
2. Inleiding over ‘crip theory’ van Mira Thomspon.
3. Gesprek geleid door Rokhaya Seck. Over thema’s zoals onderwijs, fondsen en musea. Zo pellen we per niveau de lagen af en onderzoeken we hoe drempels in de kunstwereld verlaagd kunnen worden.
Over Cripping the artworld
Cripping the artworld is het herinterpreteren en opnieuw indelen van de kunstwereld, vanuit een ‘crip’ perspectief. Het begrip ‘Crip’ is het zusje van ‘Queer’. Het woord is afgeleid van het Engelse ‘cripple’, kreupel in het Nederlands. In recente jaren is het woord door de community teruggenomen: het is een geuzennaam geworden. Alleen mensen met een chronische ziekte of handicap mogen het nog gebruiken.
Sprekers/performers













Jonathan de Regt X Mette Sterre (foto: Aedesokan)
Ook in De Balie
In an attempt to shift perspective, Studio Julian Hetzel invites a group of ‘alternative’ experts to engage in a series of dialogues that open up new pathways to escape the status quo.

Ethnic profiling, LGBT-free zones and the undermining of abortion rights are just a few examples of recent threats to the physical integrity and safety of European citizens.

Are formal apologies sufficient to close the book on colonialism? Or are reparations in order? Our experts will draw on their expertise to help us answer these difficult questions.
