(c) foto EPA/Jesus Diges
Het zijn beiden observators die proberen verder te kijken dan de waan van de dag: fotograaf en schrijver Hans Aarsman en onderzoeksjournalist Huib Modderkolk. Aan de hand van foto’s uit het nieuwe boek van Aarsman De ene die alles ziet gaan ze in gesprek over hun journalistieke praktijk.
Aarsman en Modderkolk zijn allebei speurders, met één groot verschil: Het werkterrein van Huib is het onzichtbare, cyberspace, spionage. Die van Hans is juist het zichtbare, dat wat iedereen kan zien. Terwijl Huib mensen opzoekt, bronnen aanboort en informanten ondervraagt, spreekt Hans niemand voor zijn fotorubriek. Ander werk en verschillende persoonlijkheden. Wat ze gemeen hebben is dat ze allebei de kunst van het onthullen verstaan. Huib wat we niet wisten dat er was. Hans wat iedereen had kunnen zien mits hij zijn ogen de kost had gegeven.
Al jaren selecteert Hans Aarsman elke week één foto uit duizenden om over te schrijven voor zijn bekende column: ‘De Aarsman Collectie’. De beste stukken van de afgelopen zes jaar zijn nu gebundeld in het boek De ene die alles ziet (maart 2021).
Onderzoeksjournalist Huib Modderkolk deed zes jaar onderzoek naar de schaduwkant van internet en ontdekte hoe kwetsbaar een samenleving is die blind vertrouwt op techniek. Hij onthulde de digitale onveiligheid en de operaties van veiligheidsdiensten in zijn boek Het is oorlog maar niemand die het ziet (2019).
Sprekers
(c) foto Bob Bronshoff
Livestream
De Balie Café-restaurant thuis bezorgd
Je hoeft niet meer de deur uit om van onze gerechten te genieten. Met het gemak van een paar klikken krijg je een heerlijk diner thuis bezorgd.
Misschien ook iets voor jou:
De onderzoeksredactie duikt samen met Amsterdammers in de verhalen van de stad. Die na uitgebreid onderzoek tot leven worden gebracht in een theatervoorstelling.
Hoe beïnvloedt politiek cultuur en omgekeerd? Dit is een van de vragen die Joost de Vries stelt in zijn nieuwe boek, De gelukkigste man van Nederland. Waar in onze buurlanden politici zich nog wel eens willen afficheren met ‘hoge’ kunst en cultuur, lijkt het alsof veel politici liever gefotografeerd worden bij de Toppers dan met
