In de tweede aflevering van Nooit gebouwd Nederland onderzoeken we het Nederlandse toonbeeld van macht, dat tegelijk monument moet zijn van Nederlandse bescheidenheid: het Binnenhof.
Het Binnenhof is sinds de dertiende eeuw onafgebroken in gebruik als zetel van de politieke macht – een zeldzaamheid in Europa. Het complex is voortdurend onderwerp geweest van al dan niet uitgevoerde plannen, verbouwingen en ideologische projecties. Van een ontzagwekkend Grafelijke paleis tot ‘sober en doelmatig’: wat zegt het Binnenhof inmiddels over Nederland?
En hoe beïnvloedt het huidige tijdelijke parlementsgebouw, B67, de vorm en inhoud van de politiek? Is deze ‘bunker’ als huis van onze democratie de perfecte pasvorm voor polarisatie? Een gesprek over Nooit gebouwd Nederland, macht en de architectuur van macht, parlementsgebouwen en hoe een plek een cultuur vormt.
Over Nooit gebouwd Nederland
Een reeks gesprekken naar aanleiding van het opnieuw verschijnen van het essay Nooit gebouwd Nederland door Cees Nooteboom.
Cees Nooteboom heeft op een persoonlijke, poëtische wijze de geschiedenis van deze Nederlandse architectuur beschreven. De geschiedenis van de Nederlandse architectuur van 1850 tot heden wordt geschetst aan de hand van niet-uitgevoerde ontwerpen.
Opgenomen zijn al die tekeningen die nóóit verder zijn gekomen dan de tekentafel, omdat ze te fantastisch, te geavanceerd waren of technisch, financieel of politiek onhaalbaar.
Sprekers
Tachtig jaar geleden formuleerde filosoof Karl Popper de tolerantieparadox: een open samenleving kan intolerantie niet tolereren. Progressief-liberalen én (radicaal)rechtse politici beroepen zich vandaag de dag op Popper, maar trekken geheel verschillende conclusies over de betekenis van zijn woorden. Hoe komen we uit de paradox?
Rechtsstatelijke principes staan onder druk en het vertrouwen in instituties brokkelt af. De Nederlandse rechtsstaat moet dringend gerepareerd worden. Maar hoe?
June 25 – 29
Who’s afraid of art? Now that tyrants are on the roll and more and more people in the West seem to be falling for the autocratic alternative, the Forum on European Culture brings together international artists, writers, and thinkers to celebrate the subversive power of art and literature. It is no coincidence that – alongside
