Publieke intellectuelen: Jacob Israël de Haan

Joods, homo en uiteindelijk vermoord om zijn anti-zionisme. Jacob Israël de Haan (1881-1924) was een Nederlandse dichter, schrijver en journalist. In zijn roman Pijpelijntjes, schreef hij openlijk over homoseksualiteit. Hij sympathiseerde aanvankelijk met het zionisme, werd later anti-zionist en voorstander van een staat waarin Joden en Arabieren als gelijken zouden leven. Een schrijver die continu de polemiek opzocht, voor sommigen een held, voor sommigen een vijand. 100 jaar na zijn dood gaan we met Emile Fallaux en Maurits de Bruijn in gesprek over zijn nalatenschap.

In 1919 emigreerde De Haan naar Palestina, waar hij sympathiseerde met het zionisme. In Palestina begon hij echter kritisch te kijken naar het zionistische project en de gevolgen daarvan voor de Arabische bevolking. Zijn veranderende standpunten maakten hem tot een controversieel figuur en leidden tot spanningen met zionistische leiders. Op 30 juni 1924 werd Jacob Israël de Haan vermoord in Jeruzalem door een lid van de Haganah vanwege zijn anti-zionistische standpunten. Hij wordt herinnerd als een getalenteerd schrijver en een invloedrijk figuur in de Nederlandse literatuur en journalistiek.

Dit jaar is het 100^ste sterfjaar van de intellectueel. Tijdens deze editie van Publieke Intellectuelen blikken we terug op De Haan, zijn leven en werken en zijn betekenis in onze cultuur. Ook zullen wij zijn geschiedenis naar het heden trekken. Emile Fallaux, journalist en regisseur, zal een voordracht doen over het leven van De Haan. Hij maakte eerder de documentaire: Het eind dat niemand keren kan. Hierin dook hij in het turbulente leven van De Haan en sprak hij de laatst levende moordenaar. 

Publieke Intellectuelen: In Publieke Intellectuelen vragen we schrijvers van nu om een nieuw essay te schrijven over het werk van een schrijver uit de twintigste eeuw.