“Zwart werken geeft geen voldoening.”

Portret – Nneka (38) is nu een jaar in Nederland: hoe is het om zonder papieren in Nederland aan te komen en aan de slag te willen? Ze is nog in afwachting van haar asielprocedure en mag niet werken. Ze heeft geen maandelijks inkomen en is afhankelijk van liefdadigheid en de kerk. Nationaliteit: Nigeria.

Films kijken, op Instagram gaan, foto’s bekijken van mensen, weer een film, en een wandeling maken. Dat is wat ik deed toen ik vorig jaar net vanuit Nigeria in Nederland kwam. Ik had niks te doen, geen enkele bezigheden en voelde me depressief. Ik leerde helemaal geen nieuwe dingen, ontmoette geen nieuwe mensen. Terwijl ik iemand ben die dit juist wel wil.

Via ASKV/Steunpunt Vluchtelingen volg ik nu een naaicursus en hiernaast zit ik op Nederlandse les. Zo zie ik elke dag minstens een of twee mensen, soms via een scherm natuurlijk. Er zit een structuur in mijn week. Ik spreek met mijn klasgenoten over dagelijkse gebeurtenissen en maak kleding. Het heeft mijn horizon verbreed.

Natuurlijk hoop ik dat het me kan helpen in de toekomst een baan te vinden, maar ook zodat ik mezelf gelukkiger voel en mijn tijd niet verspil. Ik heb hier in Nederland nooit gewerkt. Dat mag ook niet, zonder papieren. Ik pas soms op kinderen van vrienden. Dat doe ik vrijwillig, soms krijg ik een kleine vergoeding, waar ik dan wat boodschappen mee kan doen. Mensen om me heen werken wel zwart, ze werken echt keihard, maar ze worden onderbetaald. Ze doen dit werk om te overleven, het geeft ze geen voldoening.

Zelf heb ik geen maandelijks inkomen. Ik krijg af en toe geld van vrienden, en de kerk helpt me. Ik heb ook een boodschappenkaart waarmee ik eten koop. Ik vraag niet snel om hulp, ik probeer dingen zelf te regelen en niet teveel afhankelijk te zijn van anderen.

Voordat ik naar naailes ging tekende ik al veel ontwerpen. Ik hou van mode. Veel mensen zonder papieren hebben meerdere vaardigheden, maar gebruiken ze niet. Omdat ze het gevoel hebben niet goed genoeg te zijn en bang zijn om te falen. ‘Wie gaat er nou naar mij luisteren?’, denken ze. Dat herken ik. Maar je moet ook initiatief nemen. Een vaardigheid verwerven is één ding, het gebruiken, is iets anders. En durven te dromen. Mijn droom is bijvoorbeeld presentator worden, dat ik mijn eigen online talkshow heb. Gewoon over levens van mensen praten. Bij ASKV kan je bijvoorbeeld ook een cursus vloggen en storytellen volgen.

Het is goed om aan de toekomst te denken. Ik geloof dat mijn toekomst er rooskleurig uitziet. Omdat ik een beeld in mijn hoofd zie, ik ben daar nu nog niet beland, maar ik geloof dat ik daar ooit zal eindigen. Ik zet steeds kleine stappen. Waar ik vandaan kom, heb ik altijd problemen gehad met mensen die geen discipline hadden. Die heb je hier natuurlijk ook, maar je wordt erg gestimuleerd gedisciplineerd te zijn. Want ik heb nu geen papieren, maar doe erg mijn best en wie weet kan ik hier straks een leven op bouwen en mijn gezin hier krijgen.

Ik spreek met mijn klasgenoten over dagelijkse gebeurtenissen en maak kleding. Het heeft mijn horizon verbreed.

Nneka (38) is in afwachting van haar asielprocedure en volgt nu een naaicursus.