Terug

Een ode aan Hafid Bouazza

Met Marlene Dumas

Programmamaker

Ianthe Mosselman

In samenwerking met

Querido

Afbeelding

Charles Baudelaire, 2020 © Marlene Dumas

Samen werkten Hafid Bouazza en Marlene Dumas aan een vertaling en verbeelding van Le Spleen de Paris van Charles Baudelaire. Marlene Dumas bespreekt hun bijzondere samenwerking en vriendschap. De vertalingen van Bouazza worden voorgedragen en we spreken over hem als vertaler van teksten, maar ook als iemand die genres en culturen vermengde.

Hafid Bouazza zou de vijftig prozagedichten die Charles Baudelaire verzamelde in Le Spleen de Paris vertalen en Marlene Dumas zou zijn vertalingen illustreren. Op 29 april 2021 stierf Hafid Bouazza. Dumas maakte schilderijen en tekeningen bij de twintig prozagedichten waarvan hij de vertaling voltooide. Charles Baudelaire wordt beschouwd als de dichter van het spleen, een zwaarmoedigheid en intense verveling die tot weltschmerz leidt. In Le Spleen de Paris schetst hij portretten van rouwende weduwen, afgewezen minnaars, mensen die vechten tegen het donker om hen heen en in zichzelf.

Welke verwantschap voelde Bouazza met Baudelaire, hoe verbeeldde Dumas de klankkleur van deze schrijvers en hoe verbond Bouazza al die verschillende talen en culturen waarin hij thuis was met elkaar?

Over de makers:

Hafid Bouazza (1970-2021) publiceerde romans, novellen, verhalen, essays, toneel en vertalingen uit het Engels, Frans en Arabisch. Zijn werk werd vele malen bekroond, onder meer met de E. Du Perronprijs, de Amsterdamprijs voor de Kunst en De Gouden Uil. In 2014 werd hij gehuldigd als ‘Vrijdenker van het jaar.’

Marlene Dumas (1953) had solotentoonstellingen in Amsterdam, Antwerpen, Londen, Venetië, New York en Tokio. Ze ontving diverse eredoctoraten en haar werk werd bekroond met onder meer de Sandbergprijs, de Rolf Schockprijs en de Johannes Vermeer Prijs.

Dumas en Bouazza werkten eerder samen aan Venus en Adonis van William Shakespeare.

Le Spleen de Paris
Het Franse origineel is in Parijse Walging geheel opgenomen, evenals een Engelse vertaling van de hand van Louise Varèse. Het hart van het boek wordt gevormd door de twintig door Marlene Dumas geïllustreerde vertalingen van Hafid Bouazza. De schilderijen en tekeningen die Marlene Dumas voor deze uitgave maakte, worden op dit moment geëxposeerd in Palazzo Grassi in Venetië.

Over de sprekers:

Kiki Coumans (1971) vertaalt Franse literatuur, waaronder werk van Apollinaire, Colette en Marguerite Duras. Recent stelde ze een Privé domein samen uit de correspondentie van Charles Baudelaire (Mijn hoofd is een zieke vulkaan) en bezorgde ze vertalingen van Baudelaires poëzie door Menno Wigman.