De ontrouw van Prins Charles, de dood van Prinses Diana – de perikelen rondom de Britse koninklijke familie vulden altijd al de voorpagina’s en de (show)nieuwsbulletins. Maar sinds de dood van koningin Elizabeth II kan helemaal niemand meer pretenderen dat het Britse koningshuis een baken van stabiliteit en saamhorigheid is. Eerder moesten we het van gefictionaliseerde series als The Crown hebben om aan onze royal roddelfix te komen, maar nu heeft Prins Harry letterlijk een boekje opengedaan met zijn bestseller Spare. Hoe menselijk mag een koningshuis zijn voor alle bestaansrecht afkalft? En hoe stut je dat bestaansrecht überhaupt op lange termijn?
Op 6 mei wordt koning Charles III officieel gekroond. Hij is niet alleen het nieuwe staatshoofd van het Verenigd Koninkrijk, maar ook van 15 Commonwealth Realms, zoals Canada, Australië en Jamaica. Steeds meer van deze landen hebben openlijk moeite met deze koloniale erfenis.
Waar de Amerikaanse biraciale Meghan Markle bij haar huwelijk met Prins Harry voor velen symbool stond voor een nieuwe tijd, bracht de zogenaamde Megxit – waarbij zij en haar man een stapje terug deden als actieve leden van het koningshuis en naar Amerika verhuisden – juist aan het licht hoe racistisch de Britse media, het hof en mogelijk ook de familie zelf juist waren.
Een programma over de betekenis van het Britse koningshuis in zowel de wereldpolitiek als de mondiale roddelpers.
Sprekers
Elke donderdag versturen we een nieuwsbrief. Ben je geabonneerd op onze nieuwsbrief, maar je ontvangt niets? Dan zit deze waarschijnlijk in je spam.
Dit vind je mogelijk ook interessant
Narcokapitalisme: Drugs als smeermiddel van een neoliberaal systeem
Een medicijn is geen designertas
